Naar vorige bladzijde

Knight at the ladiesdrive

Impressie door een nieuweling.

Na afloop van de midwinterdrive werden we (mijn bridgepartner Pieter en ik ) op weg naar huis staande gehouden door de voorzitter . Op zijn dringende verzoek of wij bereid waren om te helpen tijdens de ladiesdrive zeiden we dat we er over zouden nadenken en het op maandag 6 januari zouden laten weten. We wisten eigenlijk niet wat ons boven het hoofd hing, maar toch maar ja gezegd. Na een korte toelichting van Wim Lesterhuis in de pauze van een maandagavondsessie kregen we een paar dagen later de kledingvoorschriften: (liefst)zwarte pantalon, wit overhemd, een strikje en evt. een giletje. Dat werd dus thuis zoeken naar genoemde spullen, een donkerblauwe pantalon i.p.v. zwart leek me ook wel te voldoen, een wit overhemd moest ook nog wel ergens in de kast hangen (oei, in die ongebruikte 8 jaar toch hier en daar vergeeld) en dus gauw een nieuw exemplaar aangeschaft. Een strikje was niet voorhanden maar gelukkig beschikt het bridgemaatje over meerdere exemplaren en zo is de kleding net op tijd in orde en op weg naar het Dijckhuis voor deze happening.

Om 18:00 al present en met nog acht collega-vrijwilligers kregen we de instructies van Wim.
Ik werd ingedeeld in de bediening en het was even afwachten wanneer de eerste bridge-sterren zouden arriveren. Volgens Wim zou dat niet al te lang duren en inderdaad waren de eersten er al tegen kwart voor zeven. De garderobe stond klaar en de jassen werden aangenomen, voorzien van een nummer ("Dames, het bonnetje goed bewaren!") en door de heren vrijwilligers opgehangen. Vervolgens moesten de deelnemers zich melden bij de wedstrijdleiderstafel waar het loopbriefje etc. werd uitgereikt. Zo tussen 19:00 en 19:15 uur werd er een soort stormloop uitgevoerd op de garderobe en moesten we alle zeilen bijzetten om de rij met (soms ongeduldig) wachtenden beperkt te houden. Toen iedereen aanwezig was werd de ladiesdrive geopend. We werden netjes voorgesteld door Wim Lesterhuis waarna Hans Oole de verdere gang van zaken uitlegde. Wie een drankje o.i.d. wilde hebben hoefde maar de hand op te steken en een van de heren snelde er op af om de wensen te vervullen. In de eerste ronde was het rustig, maar na de 1e quiz en de tomaatjes met mozzarella werd het allengs drukker. Het uitserveren van de eerste ronde hapjes was niet eenvoudig want zonder een aanwijzing werd door de ene vrijwilliger slechts 1 bordje met 4 stokjes op de tafel gezet (ik dus) en door anderen 4 bordjes per tafel. Dat werd gelukkig snel gecorrigeerd en bij de volgende ronden ging het gesmeerd. Blijkbaar zorgden de hapjes voor meer dorst want het werd een ware wedloop om aan alle wensen te voldoen.

Na afloop van de drive gauw alle spullen weer van tafel en daarna het bekend maken van de uitslagen door Fer Otten ontstond er een stormloop op de bar om te kunnen afrekenen en even daarna dus op de garderobe. Soms moesten we enige dames wat tot rust manen die zelf op zoek gingen naar hun jas, maar het ging allemaal op een zeer prettige en ontspannen wijze. Tegen 23:30 uur waren de meeste deelneemsters toch weer naar huis en hebben we nog even rustig van een versnapering kunnen genieten.

Het was al bij al een zeer gezellige avond en mijn bewondering gaat uit naar de twee mensen in de keuken die kans zagen om bijna 500 hapjes klaar te maken en naar de organisatie die kans heeft gezien om er een perfecte avond van te maken. Ook gaat mijn dank uit naar de bridgesterren die er voor zorgden dat er een leuk bridgetoernooi werd gespeeld. Ondanks mijn herhaalde aanbod dat ze gerust iets mochten vragen als ze het niet wisten is daar geen gebruik van gemaakt. Dat kan ik dan volgende keer wel achterwege laten.

Frans van Rooijen

Naar vorige bladzijde